Το μαύρο άλογο

Μια φορά κι ένα καιρό ήταν ένα μαύρο άλογο. Ο ιδιοκτήτης του ήταν πολύ καλός και το είχε μάθει πολύ καλούς τρόπους. Το άλογο είχε πολλούς φίλους στον αχυρώνα του όπως το μικρό σαλιγκάρι το χελιδόνι και τη μηλιά, που παρόλο που ήταν δέντρο μπορούσε να συνεννοηθεί πολύ καλά με το άλογο και τους φίλους του.

Η Αραπίτσα, έτσι έλεγαν το άλογο πάντα έκανε δώρα και εκπλήξεις, άλλα τα άλλα ζώα παρόλο που την αγαπούσαν πολύ δεν σκέφτηκαν ποτέ να του πάρουν ένα δώρο για να δείξουν την φιλία τους. Η Αραπίτσα όμως δεν το πρόσεχε γιατί έπρεπε να δουλεύει σκληρά για τον ιδιοκτήτης της.

Το πρωί πριν τη μέρα των Χριστουγέννων οι φίλοι της Αραπίτσας της ετοίμασαν ένα ξεχωριστό δώρο. Μάζεψαν πολλά κλαδιά και λίγα άχυρα.

Τα Χριστούγεννα όταν η Αραπίτσα ξύπνησε είδε μπροστά της ένα κουτί στολισμένο με πολλά λαμπάκια. Όταν το άνοιξε έμεινε ακίνητη για λίγο και ύστερα φώναξε χαρούμενη. Μόλις είδε μπροστά της μια καφέ σέλα με χαραγμένο το όνομά της πάνω.

Το άλογο ευχαρίστησε τους φίλους του και με τη σειρά της, έδωσε τα δικά της δώρα.